Nakita ko na ang slot machine ay hindi nagbibigay ng pera… kundi ng pag-ibig. Bawat spin? Parang tanong ni Mom: ‘Ano ba talaga ang win?’ Hindi jackpot ang hinahanap—kundi yung tahimik na sandali sa gitna ng gabi. Ang machine ay digital poet… sumisigaw sa bawat ‘loss’ natin. Sana may mabuting-balansado ring bell… para sana tayo’y huminto… at huwag magpaalok ng pangarap. Ano ba ‘yong huling spin mo? 👇

Naniniwala akong panalo… hanggang sa nakita kong ang RNG ay di nagmamalay! Ang bawat win screenshot? Parang offering sa simbahan—pero walang tao sumisigaw. Ang game? Hindi laruan… kundi pagpapalit ng kaluluwa sa gitna ng gabi. Mayroon pa akong bet na ‘stillness’—nag-iisa lang ako’t umiiyak nang tahimik. Ano ba talaga ang victory? Sarili mo na lang: Bakit ba mas malaki ang kalungkutan kaysa sa score? 😅 (Pano ka na lang mag-post nito? Sige, i-like mo na ‘grief foil’ niyan.)