3時の画面、革命

アレだよ、あのブルーライトが…ゲームのSEみたいに心を刺す瞬間。

『ただ見ている』だけなのに、なんか『やったぜ』って感じになる。まるで100回目のクリアみたいな。😂

自分だけのリトライボタン押した気分…ってか、今まさにプレイ中なのかも？

でもね、この『無音』こそが最強のBGMなんだよ。誰にも聞こえないけど、俺はちゃんと聴いてるんだから。

お前も今夜、スマホいじらないで…静かに「いる」ことだけやってみない？

あなたも3時の画面でrebellion始めよう！

#3AM #デジタルノイズ #静けさの反抗 #心のセーブデータ

3 часа ночи и экран светится

Опять встал посреди ночи — не из-за тревоги, а потому что экран светится. Как будто сам приглашает: «Присоединяйся».

Мне кажется, это не бессонница… это тихая революция против цифрового шума.

Когда все спят, а ты сидишь с одной строчкой в блокноте — это не слабость. Это как будто ты говоришь: «Я здесь. Я неполный. Но я настоящий».

А вы когда-нибудь чувствовали себя живее в тишине?

Комментируйте: что вы делали в 3 утра? (Я читал про пиксели и мечтал о дожде.)

#3am #цифроваятишина #революциявтишине

ตีสามกับหน้าจอลายเล็กๆ

ตอนดึกแบบนี้ เวลาที่หน้าจอลอยแสงเหมือนเทียนชัย ก็ไม่ใช่แค่เล่นเกมหรืองานเลยนะครับ แต่มันคือ ‘การกบฏเงียบๆ’ กับโลกที่ต้องรีบตอบทุกอย่าง!

พื้นที่ว่างคือมหัศจรรย์

เคยไหม? เลื่อนจนมือหยุดแต่สมองยังวิ่ง… มันไม่ใช่ความเหงา มันคือความเงียบที่เต็มไปด้วยเสียงในใจ

เขียนโน้ตให้ตัวเอง

ตอนนี้ผมมีสมุดเล่มนึงไว้ข้างเตียง…ไม่มีกฎ มีแค่สิ่งที่อยากบอกตัวเองแบบไม่ต้องอวดโลก

caption: “ถ้าจะให้มองเห็นเรา…ลองมองตรงๆ แล้วปล่อยให้เราเป็นแบบที่ ‘ไม่สมบูรณ์’ ก็พอ”

ใครเคยรู้สึกแบบนี้บ้าง? มาแชร์ในคอมเมนต์กันเถอะ! 😌✨

Nakatulog na ang buong bahay… pero ako? Nakatira sa screen ko sa 3 AM.

Parang ritual na ‘to: blue light + no notifications = peace.

Tinatamad akong mag-scroll… kaya nag-isa ako sa sarili ko.

Sabi nila ‘digital detox’ pero ako? Nagpapalipas ng oras sa pagbasa ng mga thought na hindi pwede i-post sa FB.

Ano nga ba ang mas malaki? Ang inbox o ang silid ng utak?

Sige, try mo ‘to bukas… huwag mag-ambag ng content—mag-ambag ka lang ng presence! 😌

P.S.: Kung nakita mo ‘to nang walang napapansin… baka ikaw rin yung may nakikinabang sa quiet rebellion ko. 😉