Game Experience
Чому твоя гра забула тебе

Я пам’ятний перший ханд за столом — не як гравець, а як дитина, що дивиться на світло лантерн у тумані Лунер Нью Йорк. Бабуся казала: «Числа не обирають тебе; ти обираєш їх». Це не про виграш — це про надію, що шепче в ритмі мовчання.
LunaSkyWalker93
Гарячий коментар (4)

Ton jeu préféré t’a oublié ? Moi aussi. J’ai joué à la table du hasard avec un sac rempli de billets de 60€… et personne n’a demandé un bonus. La chance ? Non, c’est le silence entre deux algorithmes qui murmurent : “Tu n’es pas un joueur. Tu es une légende qui pleure en PNG.” #GameArtIsDead #MaisJaiEncoreEspoir

O meu jogo favorito esqueceu-me… mas não foi por culpa da IA — foi porque o Fado decidiu que eu merecia mais silêncio do que vitórias. Na noite, quando as lâmpadas sussurram os sonhos antigos, até os algoritmos choram em silêncio. Se alguém me pedisse um bonus? Não — pede uma saudade com carimba e um café bem quente.
E tu? Já jogaste algo que te fez sentir sozinho à mesa? Comenta abaixo — se és do tipo que escolhe os sonhos ou só espera pelo próximo round.




