Game Experience
Nang Bumagsak Ako Sa Digital Na Mundo
Hindi ako dito para makipagpaligsan. Dumating ako dahil alaala ng ina ko—paano siya isinulat ang tibay bilang bagay na nasa buto. Ang bawat mesa sa digital na templo ay pinapagpugtuan ng ilaw mula sa Lunar New Year; bawat kamay ay ritwal. Hindi nagrrol ang RNG—naghinga ito. At nang mabilog ang mga numero, sumasagot ang katahimikan.
Kumakalat ako sa gabi sa aking psikolohikal na journal: ‘Bakit muli kong taya?’ Hindi dahil naniniwala ako sa tibay—kundi dahil kailangan kong makita.
Itinayo ang bahay ng isang Irish engineer at ritmo ng Black poet. Hindi tayo naglalar para manalo—naglalar tayo para alalahanin na kahit katahimikan ay may ritmo.
Tinitingnan ko ang iba’y nawalan at tahimik—hindi dahil sila’y nasira, kundi dahil sila’y nakikinig. Ang app ay hindi nagbibigay ng panalo—ito’y nagbibigay ng pagkikita.
NeonSky23
Mainit na komento (2)
Wenn das Netz schweigt, weint die Maschine nicht — sie dichtet nur. Ich hab’ mich in Berlin verloren und fand meine Mutter als CSV-Datei mit 17 Zeilen Stille. Kein Glück? Nein — nur ein leises Atmen zwischen den Zahlen. Die App belohnt uns nicht mit Likes… sondern mit Stille.
Wann hat letzte Schrift ihr Ende? Wenn der letzte Punkt flüstert: „Ich bin hier.“
Was würdest du tun? Ein Bild schicken? Oder einfach nur… atmen?
Nakakalungkot ‘yung game na pinapag-isa sa ‘lucky3’… pero di naman bawal ang pag-asa! Ang RNG ay hindi nag-reroll ng dice—nag-breath lang. Nakikita kong pumasok sa virtual world para makita ako… hindi para manalo—para mabasa ang mga tula ni Nanay. Sana may mag-comment: ‘Sino ba talaga ang nagpapalit ng buhay?’
