Ang Mahinang Arkitekto ng Paglalaro

Hindi ko hinahanap ang panalo. Tinatanto ko ito—parang isang pilosopo na nagmamasid sa liwan na sumisilip sa virtual na templo. Ang aking Ph.D. sa Human-Computer Interaction ay nagturo sakin: ang randomness ay hindi chaos—kundi rithm. Sa mundo ng digital fortune tables, bawat kamay ay ritwal. Ang ‘Fu Niu’ ay higit pa sa estetika—ito ay sinaunang code na nakalabit sa arkitektura ng paglalaro: cyan gradients sa likod ng void-black, glitched pixels bilang mga sagradong simbolo. Bawat spin ay may bigat—not dahil binibigyan nito ng yaman, kundi dahil hinihiling nito ang pagpakingga.