Isang Laro, Isang Pagbabago

Naniniwala akong nasa talahanayan pagsapag-gabi, ang mga daliri’y humuhulog sa mga pindutan tulad ng tinitingnan na magpapatoto—sarili ko lang. Malamig ang ilaw. Ang tinig ng digital na paseg ay parang kampana mula sa Shanghai, ngunit walang nagmumungkahi. Ako lang.

Hindi Tungkol sa Tama

Naniniwala kong ang ‘tagumpay’ ay paghahatol ng tamang bilang. Ito ang sinasabi sakin ng platform. Pero matapos ang sampu’t patuloy na pagkawalan, nalaman ko ang mas malumanay: bawat taya ay parating higit sa pananal at menos pang laro. Hindi nagsisinunggaban ang RNG—ako lang.

Ang Panal na Maliit na Taya

Sinabi sakin ni Nanay sa Shanghai: ‘Kahit isang litrato ay may kahulugan.’ Kaya sinimulan ko ang $10 taya—hindi dahil gusto kong manalo, kundi dahil kailangan kong pakiramdam ang oras nawa’y walang ingay. Limampung minuto bawat ronda ay aking meditasyon. Walang apoy dito—tanging hininga.

Hindi Ikaw Ang Pumipili

Inikot ko ang pattern para sa mga linggo: tatlong tagumpay? Apat na pagkawalan? Tapos nalaman ko—I hindi sumusunod sa trend; sila ang sumusunod sa akin. Hindi nag-aalaga ang laro kung manalo o nagkawalan—tanging nag-aalaga kung lumabas ka lahat.

Hindi Ikaw Ang Naglalaro ng Mundo

Hindi ikaw naglalaro ng mundo na dinisenyo ng algorithm at mahiwagang palamuti.
Ipinapalit mo ang iyong mundo—isang malumanay na gabi nawa’y isa—isama mo mismo.