Game Experience
Naniniwala Akong Panalo…
Naniniwala Akong Panalo… Pero Nakakalimot Lang Ako Sa Akin
Nakatulog ako sa matitigas kong rug sa Brooklyn—buhok na buhok na bintana, rain parang mga panalangin.
Ilang beses ko nang binayaran ang ‘Banker.’ Hindi dahil naniniwala ako. Kundi dahil mas nakakapagod ang katahimikan.
Biglang nabasa ko: Hindi ako naglalaro para masaya.
Naglalaro ako para maiwasan ang pagtahan sa sarili.
Ang Ritual ng Pag-iiwas
Ang Fu Niu Feast ay hindi lamang laro—ito’y sambahayan. Ang aso’y gumagalaw tulad ng alaala mula sa Beijing at Manila. Ang musika’y sumisigaw ng mga pangalan ng mga bayan na wala nang tao.
Para sa akin? Dito ko napagtanto: kasama siya’t hiwalay.
Bawat panalo — May lugar akong tinatahanan. Bawat talo — Hindi ka sapat dito.
Sinabi ng therapist ko: “Kapag hindi mo kayang makaharap ang iyong isip, maglalaro ka.” Hindi siya nagkamali.
Estratehiya o Paglaban?
Ang pagsusulat saysay: “Pumili ng Banker—mas mataas ang odds.” Data: 45.8% vs 44.6%. Ngunit ano ang hindi sinasabi? Ang tunay na edge ay kahulugan.
Kapag pumili ako ng Banker dahil parang boses ni Nanay noong Pasko — Tumindig ka — hindi ako nag-iisip. Ginawa kong pagalingin.
At doon ito maging mapanganib—at maganda.
Hindi natin binabayaran para sa pera. Binabayaran natin para makakilos—sa taong parang tayo, kahit lang pixel sa digital na templo.
Ang Tunay na Primita Ay Hindi Panalo… Kundi Sumikat Bilang Ikaw Ay Iyon!
Isang gabi, matapos talunin tatlo beses (‘bad streak’), ginawa kong tumigil—bukas yung journal ko: writed lahat: gaano kalungkot ang apartment ko kapag walang tao; paano magpakita bilang isang anak ni dalawang mundo; gaano kahirap kapag panalo ka pero bigla kang takot dahil may dapat mong harapin ulit.
Pumasok message: yung isa pa rin: yung isa pa rin: yung isa pa rin: yung isa pa rin: yung isa pa rin: yung isa pa rin: yung isa pa rin: yung isa pa rin: yung isa pa rin: yung isa pa rin: yung isa pa rin: yung isa pa rin:
EchoLane23
Mainit na komento (4)
이거 진짜 내 인생 그림이다
내가 이기고 있었다고 생각했는데… 사실은 자기 자신을 피하고 있었던 거였어.
하루 종일 ‘뱅커’에 베팅하면서 ‘내가 여기 있어야 해’라고 외치던 건 그냥 조용함을 피하려는 게 전부였어.
진짜 승리 조건은 뭘까? 돈이 아니라… 내가 또 한 번 방금까지도 숨겼던 감정을 인정하는 순간?
지난주엔 세 번 연속 패배해서 정신 나간 듯 쓰레기통에 휴지 쏟았는데, 그때 딱 한 줄 메시지가 와서 웃음 터졌어:
“나도 패배했지만… 너 덕분에 말할 수 있었어”
이제 매주 금요일 밤 11시엔 서로의 이야기만 나누는 ‘암흑 속 속삭임’ 모임 생겼다. 베팅 없이… 단순히 존재를 확인하는 시간.
너도 그런 밤 있잖아? ‘I Thought I Was Winning… But I Was Just Running from Myself’ 그게 바로 우리 모두의 게임인 것 같아.
你们咋看？评论区开战啦！
क्या मैं कमाई? जी हाँ… पर मेरी कमाई का मतलब ‘खुद से बचना’ है!
I Thought I Was Winning the Game… But I Was Just Running from Myself — इसके सच्चे मतलब को समझने के लिए मुझे ‘फु निउ फीस्ट’ को प्रार्थना की तरह खेलना पड़ा।
माँ की आवाज़ सुनकर ‘बैंकर’ पर बेट करना? यह स्ट्रैटेजी है? नहीं! यह आत्म-भक्ति है!
(अगले 30 सेकंड में)
थेरेपिस्ट: “आपको मुसीबत में होने पर…” मैं: “ओह! मुझे 3000 ₹ की हार मिली!”
अब मैं खोए हुए प्रतिभाओं को घड़ियाल (गेम) पर समय-समय पर पढ़ता हूँ।
“आज कोई ‘गेम’ नहीं, @11PM Night Echoes में…”
#फुनिउफीस्ट #इलियटविद #धोखा #दिलचस्प #भागोप्रथम
अब आपकी बारी! आप ‘खुद’ से कभी भागे? 👉 comment karo ya inbox bhejo — main dekh raha hoon 😏
گیم کھیل رہا تھا؟ نہیں بھائی، میرے دِماغ نے سوچا کہ میں جِت لڑ رہا ہوں… لیکن اصل میں تو مَینے اپنے خوابوں سے بھاگنا شروع کر دِتا! پانچ کلوش کے بعد، فُنِو فیسٹ والے نے مجھ سے پُچھا: ‘بینکر پر بیٹ کرنا ہے؟’ مَینے جواب دِيا: ‘نہیں، مَینے تو اپنی ماں کی آواز سنّ لینی ہے جو ود روشن ڈالٹ وار چلتّ ہوتّ ہے۔’ اب تو پورا شہر صرف اپنّ آواز سُن رہا ہے… اور تم لوگ؟ تم بھي خود سبکسٹون (Self-Check-Out) بنان لگتّ ہو! 😅
