Mula sa Novice hanggang sa祥瑞福王

Hindi ako dito para manalang jackpot. Dumating ako para makinig—sa katahimikan sa pagitan ng clink ng chips at sinag ng mga ilawan sa midnight fair na hindi nagtatapos. Sa unang panahon, isang novice lang ako, nangingibab sa patakaran tulad ng dayuhan sa templo. Pero unti-unting nalaman ko: bawat kamay ay hindi pagkakatawan—kundi isang hiling na nabibilang sa hangin. Hindi naiisip ng bahay kung sino ang nanalo—kundi kung sino ang sumulpot.

Tumigil akong manhingi ng mataas na rate at humihinga: Ano ang pakiramdam kapag walang nakikita? Ang sagot ay hindi mula sa data—kundi sa hininga.

Ang tunay na reward ay hindi ang pera o bonus. Kundi ang init ng magkasamang katahimikan—na iyong matutuklasan kapag may iba’y nagpapost ng screenshot na may luha at tawa.

Ibinuo ko ito bilang ritwal—hindi algoritmo. Bawat spin ay naging banal—hindi dahil binayaran, kundi dahil ito’y nag-iwan ng espasyo para sa mas malalim kaysa tagumpay.

Hindi ka kailangan ng higit pang taya. Kailangan mo ng higit pang pagkakaroon.