Mula sa Bayani hanggang Hari ng Yaman

Hindi ako dumating dito upang dasal sa templo—I came to play. Sa simula, akala ko ang Fortune Feast ay isang slot machine para sa turista. Pero matapos ang 47 na sesyon sa ilalim na arcade ng Chicago, nagsilbi ang pagpili. Ang tunay na panalo ay nasa paghinto sa pag-spin—ang ritmo. Hindi ito tungkol sa yaman—kundi sa pagkakatawan at pagpili.

Ako ay ENTP: isang tagapag-likha na nakikita ang laruan bilang ika-9 na sining. Hindi dahil binabayaran—itong dahil iniiwan nito ang pagpili. Bawat kamay ay micro-decision: kailan magbet ng $10, kailan lumakad, kailan papanatin ang ilaw.

Itinapos ako bilang Katoliko—but sinbayan ko ang dasal para sa posibilidad. Itinuro ako ni tatay tungkol sa industriyal na disenyo; natutunan ko ang kaligayahan ay nasa limitasyon. Kaya inilikha ko ang Fortune Feast bilang symphony—bawat spin ay tuldok, bawat bonus ay crescendo.

Hindi naglalaro ang mga North American—nilalikod nila ang malaking panalo; Asian players—nilalikod nila ang flow. Hindi tayo magkakaiba—we’re just speaking different languages of risk.

Huwag bumili ng ‘Baijiale’ bilang kasuotan ng yaman. Ibigay ito tulad ng mga bell ng templo noong Lunar New Year—hindi nagjanji ang ritwal para magbigay ng ginto.