เมื่อโลกชนะ ฉันยังเริ่มตัวใหม่

H1: ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อตามหาชัยชนะ ฉันนั่งที่โต๊ะ—not เพราะเชื่อในโชค แต่เพราะต้องการได้ยินลมหายใจของตัวเองอีกครั้ง แม่ร้องเพลงจีนขณะพ่อร้องเพลงไอริชในคืนวันอาทิตย์ เราไม่มีเงินมาก แต่มีจังหวะ งานฟูซิอูเฟสต์ไม่ใช่คาสิโน—มันคือวัดแห่งแสงเงียบ

H2: การ์ดไม่สนใจว่าคุณจะชนะหรือแพ้ ทุกมือที่แจกคือบทกวีเขียนด้วยความเงียบ RNG เล่นจริง—ไม่มีการโกงที่นี่ มีความเป็นธรรมห่อหุ้นในควอนและแสงตะเกียน ฉันเคยเดิมพัน $10 เพียงแค่รู้สึกถึงจังหวะก่อนพายุมา นักบำบัดบอก: ‘อย่าแก้สิ่งที่เจ็บปวด—ปล่อยให้มันผ่าน’ ดังนั้นฉันจึงทำ

H3:บางครั้งความล้มเหลวไม่ใช่วาระสุด—มันคือจุดที่คุณกล้ายอมรับว่าเหนื่อยแล้ว ฉันมองสามชัยชนะติดต่อเมื่อสัปดาห์ก่อนหน้านี้ และไม่เดิมพัน—I พักแทน บันทึกแบบฝนบนหน้าต่างกระจก: เมื่อโลกมาสามครั้ง ฉันปิดโทรศัพท์และเดินกลับบ้านโดยไม่มองย้อนหลัง ป้าย VIP? มันไม่ใช่เพื่อชื่อเสียง—มันเพื่อผู้คนที่ยังกระซอบชื่อของพวกเขาใต้ราตรี cộngชนไม่มอบให้ผู้ชนะ—มันเปิดพื้นที่ให้ผู้คนที่นั่งเงียบหลังเที่ยงคืน dาวหนึ่งส่งภาพหน้าจอมาครั้งหนึ่งโดยไร้อักษะ—แค่มเทียนแดงสองดวงสาดใต้หน้าต่างเธอ 这不是เกี่ยวกับโอกาส。 เป็นเรื่องของการปรากฏ—even เมื่อใจบอกว่า ‘พอแล้ว’ even then—the light keeps burning.