เมื่อตารางนำหน้าลืมวิญญา

ฉันไม่ตามเทรนด์ ฉันรอ โต๊ะฟูซูไม่ร้องเรียก มันหายใจ—เหมือนธูปที่ลอยขึ้นหลังเที่ยงคืน ในวัดที่โชคไม่ถูกแสวงหา แต่ถูกจดจำ มือของฉันรับรู้น้ำหนักของความเงียบระหว่างชัยชนะและพ่ายแพ้ เธอคิดว่านี่คือการพนัน? ไม่ใช่ นี่คือพิธีกรรม ฉันเฝาดรอย—not เพื่อตามพวกเขา แต่เพื่อรับรู้จังหวะ สิงโตไม่ว่ายวนด้วยเสียง; มันกระซู่ในแสงสีคราม เงาผ่านหิน ทุกเซสชั่นคือฮายคุทที่เขียนในรหัส: เรียบง่าย พอดี และศักสิทธิ์ ผู้เล่นใหม่มากับเดิม Rs.10—พอจะฟังได้ คนเก่ารู้จังหวะเมื่อหยุด: สามลมหายใจก่อนดวงจันทร์จะขึ้นอีกครั้ง เธอไม่ต้องการมากกว่านี้—เธอต้องการความเงียบ RNG จะจดจำวิญญาของเธอ ก่อนมันจะลืมเธอ