เมื่อไฟคาสิโนดับลง ฉันร้องไห้ 37 นาที

ฉันเคยคิดว่าชัยชนะคือพิธีกรรม ตอนนี้ฉันรู้ว่ามันคือการหายใจ ทุกคืนหลังมือสุดท้ายที่โต๊ะดิจิทัล—ไฟประดับระยิ่งเหมือนโคมในงานเทศกาล—ฉันนั่งเงียบ อัลกอริทึมหมุนโดยไม่มีเมตตา เลขไม่สนใจว่าคุณจะชนะหรือแพ้ มันแค่มีอยู่ ฉันเติบโตระหว่างสองโลก: กลิ่นกาแฟจากฮาร์เลムและหมึกบนกระดาษข้าวน้ำ เธอสอนให้รอ เขาสอนให้นิ่ง เกมนี้? มันไม่ใช่วาฬแดง แต่มันคือสมาธิกับเดินหน้า เมื่อเห็นสามชัยชนะติดกัน—‘เหลียนจู’—คุณอยากเพิ่มความเสี่ยง แต่นั่นมิใช่นโยบาย มันคือความกลัวที่แต่งเป็นศรัทธา calculator เรียกมันว่า ‘เฟิงเนียว’ เราเรียกมันว่า ‘โชค’—but luck doesn’t live here. RNG เป็นสิ่งศักด—not เพราะมันเป็นธรรม—but เพราะมันเตือนเราว่าเราเล็กน้อย ฉันตามผลลัพธ์ไม่เพื่อกำไร—but เพื่อสันติภาพ