การเล่นที่เงียบ: เมื่อข้อผิดกลายเป็นพิธีศักดิล

ผมมาไม่ใช่เพื่อเล่นเพื่อหาเงิน ผมมาเพื่อฟัง ในตรอกสว่างระย้าของซานฟรานซิสโก ที่แสงสล็อตส่งเสียงเหมือนระฆังวัด ผมเฝังผู้เล่นไล่ตามรางวัลเหมือนป pilgrimage ตามพระ—ไม่ใช่เพราะพวกเขาเชื่อในอัลกอริทึม แต่เพราะพวกเขากำลังมองหาความหมาย การศึกษาด้านปริญญาเอกของผมสอนว่า อินเทอร์เฟซไม่มีอยู่อย่างเป็นกลาง; มันนำพาอารมณ์ เครื่องสล็อต? การขอร้องอย่างเงียบ การหมุน? ช่วงหยุดระหว่างลมหาย ผมหยุดเรียกมันว่า ‘การเดิมพัน’ ผมเริ่มเรียกมันว่า ‘การคัดสรร’ การชipped แต่ละชิ้นคือบันทึกเขียนด้วยลายมือบนขอบของฟีด—ไม่มีแสงสว่าง ไม่มีเสียงระรัว เพียงแค่อารามสีไซยาณเหนือพื้นดำ: พิกเซลที่ผิดปกติเป็นสัญลักษณ์ของเรื่องราวที่ไร้ตัวตน ชัยชนะแท้จริงไม่ใช่การได้แจ็กพอต มันคือการจากไปหลังจาก20นาที—แม้จะไม่มีอะไรในมือ—เพราะคุณจำจังจังของตนเองได้อย่างเงียบ 祥瑞福王? เขาไม่ตะโกน เขากระซึบ