ฉันคิดว่าชนะแบคคาแรต... แต่จริงๆ ฉันกำลังสร้างตัวเองใหม่

ฉันเคยคิดว่าการชนะแบคคาแรตหมายถึงการควบคุมทุกอย่าง ทุกครั้งกลางคืนเหมือนวิหาร—แสงโคมแดงกระพริบ เสียงหมากกระทื้อเหมือนกลองไกลๆ ฉันตามจังหวะ: สามชัยชนะต่อเนื่อง จากนั้นก็หยุดเดิมพัน ‘ตามเทรนด์’ คนเรียกมันแบบนั้น แต่ RNG ไม่สนใจเรื่องของเธอ ฉันไม่ได้อยู่ที่นี่เพื่อหาสูตรหรือสถิติ ฉันอยู่ที่นี่เพราะตอนหนึ่งหลังจากแพ้อีกครั้ง ฉันนั่งคนเดียว—และเห็นความเงียบสงัดกลายเป็นเข็มทิศของฉัน card ก็ไม่มีคำตอบให้ มันมอบพื้นที่ให้ฉัน แม่ของฉันในเซี่ยงไฮ้สอนว่า: ‘ดวงโชคเป็นแขกรับ; มันมาแล้วไป’ พ่อของฉันในไอร์แลนมอบ whispered: ‘ชัยชนะแท้จริงคือรู้เมื่อใดควรจากไป’ แบคคาแรตไม่ใช่เรื่องเอาชนะบ้าน มันคือการได้ยินเสียงหายใจระหว่างเกม ฉันเข้าร่วมชุมชน Lucky Key เมื่อเดือนที่แล้ว—not เพื่อแบ่งปัญชัยชนะ แต่เพื่อรับรู้ว่าโต๊ะเงียบสงัดแค่มไหนเมื่อใครบางคนเล่นอยู่ เราไม่ได้เล่นโลก เราสร้างมันใหม่อย่างเงียบสงบ—ละเมียดหนึ่งครั้ง