การออกแบบคาสิโนที่รู้สึกเหมือนปีใหม่จีน

ผมจำได้ถึงวินาทีแรกที่โต๊ะเดิมพัน—not ด้วยความเชื่อเรื่องโชค แต่ด้วยการออกแบบความสุขเป็นกลไนค์ เติบโตในลอสแอนเจลิสในฐานะลูกครึ่งคนจีน อเมริกัน ผมไม่มองโชคเป็นเรื่องบังเออ—I เห็นมันเป็นจังหวะ: เสียงกลองของเทศกาลโคมไฟ แสงทองของวัวนำโชค การหยุดพักระหว่างมือ เมื่อผมสร้างเกมนี้ ผมไม่อยากขายความเชื่อ—ผมอยากให้ผู้เล่นรู้สึกถึงพิธีกรรม ผมใช้ยูนิตี้และอันรีลเอนจินไม่ใช่แค่กราฟิก—แต่เพื่อการเคลื่อนไหวทางอารมณ์ แต่ละโต๊ะคือเทศกาลมหัศจรรย์เล็กๆ: “คืนวัวนำโชค” ส่องสว่างทุก12วินาทีเหมือนประทัด; “แลนเทอร์ไท” ให้ผลตอบแทน8:1—notเพราะทำกำไร—แต่เพราะศักดิ ผู้เล่นไม่ต้องชนะทุกมือ—พวกเขาต้องการรู้สึกว่าตนถูกเห็น ปรัชญาการออกแบบของผม? เดิมพันด้วยเจตนา พักผ่อนด้วยสง่า ขอบบ้าน? อัตรา5%—notซ่อนเร้น—notไม่เป็นธรรม—แต่วางแผ่นเหมือนแสงพระจันทร์บนลำธาร ผมเฝังพฤติกรรมผู้เล่นเหมือนชาวนานthropologist: คนตามกระแสไม่มาก็ฉลาด—they เหงหา เราเลยเพิ่ม “ความภักดีของวัวนำโชค”—ระบบให้รางวัลเป็นเครื่องหมาย ไมใช่เงินสด คุณปลดล็อก “祥瑞福牛大师” โดยการปรากฏตัว week after week—notโดยเดิมพันใหญ่—butโดยการอยู่ตรงนี้ เมื่อ tuầnก่อน ผู้เล่นคนหนึ่งส่งภาพหน้าจอมาให้ผม: ชัยชนะสามครั้งใต้โคมไฟแดง เธอเขียน: ‘มันรู้สึกเหมือนวัดของยาย’ ตอนนั้นเอง—I ไม่ได้ออกแบบคาสิโน—I สร้างแท่นบูชาสำหรับพิธีสมัยใหม่อ่ะ