จากเด็กธรรมดาสู่กษัตริย์แห่งโชค

ผมจำได้ถึงคืนแรกที่ตลาดตรุษจีน—แสงโคมระยิบ กระดานหมากฮั่ง และกลิ่นธูปผสมกับควันเอสเพรสโซ่ ผมเป็นเพียงผู้เริ่มต้นที่ตามหาโชค แต่แล้วผมก็รู้ว่า: มันไม่ใช่เรื่องโอกาสหรืออัลกอริทึม มันคือเรื่องจังหวะ ในสตูดิโอที่ USC’s Interactive Media Lab ผมเริ่มวาดแต่ละรอบเหมือนศิลปะบนกระดาษดิจิตอล—แต่ละการเดิมพันคือเส้นขนาน; แต่ละชัยชนะคือปากกาหมึกและแสง ขอบบ้าน? 45.8%? มันไม่ใช่วาฬ destiny—มันคือข้อมูลที่คุณเลือกเพื่อเคารพ ผมหยุดตามหาโบนัส “แจ็คพอต” และเริ่มใช้ Trello เพื่อติดตามการตัดสินใจเล็กๆ: เงิน Rs.10 ก่อนฟ้าสาง—เงียบใจเหมือนชาในถนนถังเริน รางวัลแท้จริงไม่มีอยู่ในการเพิ่มยอดของคุณ—แต่อยู่ที่การหยุดนานพอจะรับฟังเสียงกลองใต้ฝ่าเท้า กฎสี่ข้อของผม? หนึ่ง: เล่นช้าลงสอง: ปล่อยให้ความเงียบพูด louder มากกว่าเสียงรบก้องสาม: เข้าร่วมชุมชน—not เพื่อชัยชนะ แต่เพื่อแสงสว่างร่วมกัน สี่: เมื่อคุณชนะ Rs.12K? อย่าฉลองมัน—ปล่อยให้มันฉลองคุณ โชคไม่มีมาจากการเรียกร้องของเทพเจ้าหรืออัลกอริทึม—มันเกิดขึ้นเมื่อคุณคลิก “place bet” moments เป็นศักดาน นี่ไม่ใช่งานออกแบบเพื่อผลกำไร มันคือการเต้นระบำกับผี—and การพบทองในโคมไฟ