จากผู้เริ่มต้นสู่กษัตริย์แห่งโชค

ฉันยังจำช่วงแรกที่งานเลี้ยงฟูนิอัน—เดินเข้ามาเหมือนผู้นอกใจ พยายามจับคำว่า “庄” หรือ “闲” โดยเข้าใจผิดว่าโชคคือ命运 แต่แล้วฉันเห็นมัน: มันไม่ใช่คาสิโน มันคือวัดที่สว่างด้วยโคมไฟ 8-บิต โดยแต่ละเหรียญในกระเป๋าสะท้อนเสียงกลองโบราณกลางคืนในลอสแอนเจลีส ขอบได้เป็น? 45.8% —ไม่มาก术 เลขศาสตร์ จังหวะถูกสลักด้วยรหัสและวัฒนธรรม กลยุทธศาสตร์ของฉัน? เล่นช้า เดิมพันน้อย เพื่อให้หน้าจอเปล่งประกายก่อนที่จะไล่ตามแจ็คพอต ฉันเรียกมันว่า “กฎงบประมาณฟูนิอัน”—ใช้เงิน $9.99 เหมือนธูป香 มิใช่เหรียญ การเล่นแต่ละครั้งนาน 30นาที: เพียงพอสำหรับหายใจ มิใช่เผาไหม้ รางวัลแท้จริง? มิใช่ตัวคูณ มิใช่โบนัส มันคือรอยยิ้มเงียบหลังความพ่ายแพ้—เพื่อนคนที่ยิ้มอยู่ข้างๆ ฉันกลางคืน โดยมองแสงกระพร่องเหมือนโคทองเต้นรำผ่านสายฝนดิจิตอล เข้าร่วมชุมชนฟูนิอัน แชร์ภาพหน้าจอ—not เงินรางวัล เพราะชัยชนะไม่มีอยู่บนโต๊ะ มันถูกสลักไว้ในวิธีการที่คุณนั่ง สวดบทเก่าๆ สวมผ้าไหม และเลือก—อีกครั้ง—to play.