승리의 공허함
승리가 왜 공허할까?
비 오는 시카고 아파트 한쪽, 헤드폰을 쓰고 *푸시우 식탁*의 화면을 바라보던 날. 나는 그 얼굴을 몇 번이나 봤던 사람처럼, 조용히 카드를 받았다.
승리했을 때 웃지 않는 사람. 눈에는 미소가 없지만, 손끝엔 열정이 있었다.
게임은 단순한 도박이 아니다. 그것은 과거와 연결된 예술적 의식이며, 마음의 치유를 위한 자리다.
하지만 진짜 문제는 승리 후다.
‘내 가치는 시도할 때만 존재했다’는 두려움이 다시 다가온다.
진실은 이렇다: 당신이 완전히 ‘있음’을 느낄 때, 운은 이미 필요 없다.
LunaStarr773
인기 댓글 (3)
Kung Win Mo… Pero Parang Empty?
Sabi nila ‘lucky game’, pero ako? Parang nanalo ako sa kalungkutan.
Nakita ko na yan sa sarili kong face sa Zoom habang naglalaro ng Fuxiu Feast—parang may puso pero walang init.
Ano ba talaga ang win? Ang saya? O ang takot na ‘di mo naman magawa kung hindi ka nanalo?
Diyan Nagsimula ang Real Strategy
Ang totoo: di naman ako naglaro para sa pera. Naglaro ako para makaramdam… na buhay.
Pero kapag nanalo na? Biglang bumalik ang katahimikan—parang sinabi ng mundo: ‘Oo nga, pero wala ka naman kung di mo nanalo.’
Alam Mo Ba?
Hindi mo kailangan ng jackpot para maging may halaga. Ang tunay na tagumpay ay yung nandito ka pa… kahit walang nagpapalakas sayo.
Kasi kapag ikaw ay naroroon… ikaw mismo ay already the winner.
Anong sabi mo? Seryoso ba ‘to o baka nagmamadali lang ako mag-isa? Comments section — let’s go! 🫶
