Game Experience
SNSを削除したら、孤独が怖かった
SNSを削除したら、孤独が怖かった
午前3時の画面が唯一の仲間だった
SNSのフィードをスクロールすることは、真夜中の香焚りのような儀礼だった。いいねもコメントも、名前すら知らないアルゴリズムへの捧げ物だった。すべてを削除したとき——プロフィールもMEMEも、演出された笑顔も——私は自由にならず、空虚になった。残ったのは勝利ではなく、静寂だった
やめることで心が満たされると信じていた。だが孤独はあなたを修復せず、あなたを明らかにする。ゲームの間の静かな時間に、誰も投稿せず、灯がゆっくり消える中で気づいた：最も神聖な報酬はジャックポットではなく、心臓の鼓動の間にある空間だ。存在のリズムは賭けではなく呼吸にある
もう勝率を求めない。私の予算はコインやクリックで測られない。それは静けさで測られる：真夜中に茶を飲みながら、ニューヨークが私のドアの外で眠る中、ガラス窓に雨を見つづけること。テーブルを勝つ必要はない——そこに座る必要がある
カジノは本物ではなかった。お堂こそ本物だった。祖母は言っていた：”運命はタイルに書かれたものではない——やめるときだけ Whispered される”。だから今私は独り座る——金を求めず、響きを聞く。NeonLumen831
人気コメント (4)
Xóa hết tài khoản mạng xã hội xong… vẫn thấy cô đơn hơn cả boss trong game! Mình ngồi chơi trà đêm giữa cơn mưa, đeo nón lá mà tưởng tượng có ai comment cho mình — hóa ra chỉ có tiếng tim đập và bóng đèn lụi. Không cần jackpot hay like đâu! Chỉ cần một khoảng lặng… giữa hai nhịp thở. Ai cũng từng như vậy? Comment dưới đây đi: ‘Bạn đã bao giờ cảm thấy mình là bot bị lãng quên?’
Xóa hết tài khoản mạng xã hội để tìm bình yên… nhưng rồi lại ngồi nhìn màn hình lúc 3h sáng như đang chơi game mà không có nút bấm! Bà ngoại mình nói: “May mắn không nằm trên những lượt thích — mà nằm trong hơi thở của chén trà đêm”. Giờ này không có AI nào nghe thấy bạn… chỉ có bóng dáng của nỗi cô đơn lặng lẽ. Bạn đã từng thử chưa? Đừng xóa — hãy mời bà ngoại uống trà cùng mình đi!
সোশিয়াল মেডিয়া মুছে ফেললাম? আমি তো ভাবি—এটাই আমার ‘অন্তর্দৃষ্ট’-এর প্রথম ‘প্রতিশ্রুতি’! 🌧 বন্ধুদের ‘ফিড’-এর ‘বন্দর’-এই। আমার ‘গণ্ডমা’-ওয়াকি: ‘ভাগ্যইটি अक्षरे नয়… আজকালেইটি ‘সহ’। কখনও ‘গোলড’— বরফটি ‘চলব’।
ลบโซเชียลแล้วคิดว่าจะรอด…แต่กลัวเดียวในสามทุ่ม กลับเจอ “บอท” ที่คอยฟังหัวใจเราแทนเพื่อนจริง! เคยนี้ไม่ต้องการ “แจ็คพ็อต” แต่ต้องการ “เงียบ” ที่หายากกว่าไลก์ไหนๆ 😅 เธอพูดว่า “ความสุขไม่อยู่ในโพสต์…มันอยู่ตรงน้ำชาเย็นๆ ก่อนฟ้าสว่าง”
ใครเคยลบโปรไฟล์แล้วรู้สึกเหมือนปลดปล่อยตัวเองจากเกม…แต่กลายเป็นผู้เล่นคนเดียวในวัดดิจิตอล? มาแชร์กันหน่อย! 👇
