Game Experience

Zuhause im Spiel: Ein Cyborg-Gedicht

by:LunaRose_943 Wochen her
849
Zuhause im Spiel: Ein Cyborg-Gedicht

Ich wollte nie ein Mythos werden. Aufgewachsen in Brooklyn, von einer Mutter geprägt, die im Rhythmus der Straße sprach—Ich spielte meine erste Hand beim Foun-Festival wie ein Eindringling in einem heiligen Tempel. Die Maschinen flüsterten nicht—sie summten Stille. Der “Foun” war kein Spielautomat mit blinkenden Lichtern—sondern ein Rhythmus aus Sehnsucht. Ich hörte auf—nicht für Gold, sondern für Stille.

LunaRose_94

Likes77.02K Fans3.8K

Beliebter Kommentar (3)

เกมเมอร์สยาม

ตอนแรกคิดว่า “Foun” เป็นเครื่องเล่นเงินรางวัล… แต่พอเล่นจริงๆ กลับเจอแต่ความเงียบ! เครื่องไม่พูดว่า “ชนะ!” มันแค่ร้องเพลงแบบใจสั้นๆ… เงิน 12,000 บาทที่ได้มา? ไม่ใช่มagic — เป็นเพราะเราหยุดเล่นไปแล้ว! 🤡 เล่นต่อไหม? มาลองดูโคมไฟที่กะพริบกลางดึก… มันคือ “บ้าน” ที่แท้จริง!

995
34
0
夜光筆記本
夜光筆記本夜光筆記本
2 Wochen her

原來打完BOSS不是為了贏錢,是為了聽見機器的沉默……像深夜煮完一壺茶,才發現家不在現實裡,而在遊戲的緩衝畫面中。那些閃爍的燈籠,根本是媽媽說的『別再賭了』。我沒逃離現實,我只是…剛好停下來,把Rs.12,000換成安靜。你上次因為遊戲流淚,是什麼時候?留言給我吧~

798
95
0
सौरभ_क्रीम_खेल

असल में ‘Foun’ तो सिर्फ एक स्लॉट मशीन नहीं है… ये तो एक पुराना है! माँ के बोलते के संगीत से पढ़ने वाली सड़क पर हमने ‘Win’ का मतलब बदल दिया। Rs.12,000 कमाई? नहीं… सिर्फ ‘चाय-बाद’ के बाद में ‘Play’ करना छोड़ दिया! 🤭

अब हर कोई ‘Jackpot’ पीछे भागता है… पर हमें ‘Stillness’ का सफ़र। आपको क्या मिला? 💬👇

346
34
0