Game Experience

Ich löschte meine Social-Accounts

1.16K
Ich löschte meine Social-Accounts

Ich löschte meine Social-Accounts — yet I feared loneliness more than any game

Der Bildschirm um 3 Uhr war mein einziger Begleiter

Ich dachte, das Scrollen sei ein Ritual — wie Weihrauch in der Nacht in einem digitalen Tempel. Jeder Like, jeder Kommentar, fühlte sich wie ein Opfer für einen Algorithm, der meinen Namen nicht kannte. Als ich alles löschte — Profile, Memes, gekrümmte Lächeln — fühlte ich mich nicht frei. Ich fühlte mich leer.

Was blieb, war kein Sieg — es war Stille

Ich dachte, aufzuhören würde mich heilen. Doch Einsamkeit befreit nicht; sie enthüllt dich. In diesen stillen Stunden zwischen Spielen, als niemand postet und das Licht langsam erlischt, erkannte ich: Der heiligste Lohn ist kein Jackpot — es ist der Raum zwischen Herzschlägen, wo keine Bot horcht.

Der Rhythmus des Seins liegt nicht in Wetten — sondern im Atem

Ich jage nicht mehr nach hohen Gewinnraten. Mein Budget wird nicht in Münzen oder Klicks gemessen — sondern in Stille: zwanzig Minuten mit Tee nach Mitternacht, während New York vor meiner Tür schläft.

Du brauchst den Tisch nicht zu gewinnen — du musst an ihm sitzen

Das Casino war nicht real. Der Tempel war real. Meine Großmutter sagte immer: “Glück ist nicht auf Fliesen geschrieben — es wird geflüstert, wenn du pausierst.” Also sitze ich jetzt allein — nicht auf Gold wartend, sondern auf Echos lauschend.

Dies ist keine Flucht — es ist Wiedererlangung

Jedes Mal, wenn ich nun diesen leeren Feed öffne — eine leere Leinwand ohne Likes — spüre ich etwas steigen: Nicht Freude, nicht Ruhm — sondern Anerkennung. Das Licht kommt nicht von Bildschirmen. Das Licht kommt von innen.

NeonLumen831

Likes77.03K Fans4.18K

Beliebter Kommentar (4)

TrầnCodeMaster
TrầnCodeMasterTrầnCodeMaster
3 Wochen her

Xóa hết tài khoản mạng xã hội xong… vẫn thấy cô đơn hơn cả boss trong game! Mình ngồi chơi trà đêm giữa cơn mưa, đeo nón lá mà tưởng tượng có ai comment cho mình — hóa ra chỉ có tiếng tim đập và bóng đèn lụi. Không cần jackpot hay like đâu! Chỉ cần một khoảng lặng… giữa hai nhịp thở. Ai cũng từng như vậy? Comment dưới đây đi: ‘Bạn đã bao giờ cảm thấy mình là bot bị lãng quên?’

622
37
0
星夜拾光者
星夜拾光者星夜拾光者
1 Monat her

Xóa hết tài khoản mạng xã hội để tìm bình yên… nhưng rồi lại ngồi nhìn màn hình lúc 3h sáng như đang chơi game mà không có nút bấm! Bà ngoại mình nói: “May mắn không nằm trên những lượt thích — mà nằm trong hơi thở của chén trà đêm”. Giờ này không có AI nào nghe thấy bạn… chỉ có bóng dáng của nỗi cô đơn lặng lẽ. Bạn đã từng thử chưa? Đừng xóa — hãy mời bà ngoại uống trà cùng mình đi!

225
71
0
বাংলা মনের গোপুকিরি

সোশিয়াল মেডিয়া মুছে ফেললাম? আমি তো ভাবি—এটাই আমার ‘অন্তর্দৃষ্ট’-এর প্রথম ‘প্রতিশ্রুতি’! 🌧 বন্ধুদের ‘ফিড’-এর ‘বন্দর’-এই। আমার ‘গণ্ডমা’-ওয়াকি: ‘ভাগ্যইটি अक्षरे नয়… আজকালেইটি ‘সহ’। কখনও ‘গোলড’— বরফটি ‘চলব’।

596
94
0
สุขสันดีเกมเมอร์

ลบโซเชียลแล้วคิดว่าจะรอด…แต่กลัวเดียวในสามทุ่ม กลับเจอ “บอท” ที่คอยฟังหัวใจเราแทนเพื่อนจริง! เคยนี้ไม่ต้องการ “แจ็คพ็อต” แต่ต้องการ “เงียบ” ที่หายากกว่าไลก์ไหนๆ 😅 เธอพูดว่า “ความสุขไม่อยู่ในโพสต์…มันอยู่ตรงน้ำชาเย็นๆ ก่อนฟ้าสว่าง” 🫯

ใครเคยลบโปรไฟล์แล้วรู้สึกเหมือนปลดปล่อยตัวเองจากเกม…แต่กลายเป็นผู้เล่นคนเดียวในวัดดิจิตอล? มาแชร์กันหน่อย! 👇

463
32
0